Oh, from Holland? I love Amsterdam!

“Hi, how are you today?”

Anderhalve week na het inmiddels beruchte 'Mexicaanse grenspostincident', ben ik al aardig ingeburgerd in deze vreemde stad. Waar ik in mijn eerste verslag nog vertelde over de hoeveelheid Aziaten, zal ik vandaag verhalen over een andere zeer dominante etnische minderheid in deze omgeving: de daklozen.
Zoals sommigen van jullie misschien weten staat Berkeley sinds de jaren zestig definitief op de Amerikaanse politieke kaart als ultra-ultra-mega-delta-power links. Een van de vele vreemde resultaten van de linkse beweging in deze stad, is dat het stadsbestuur er een gedoogbeleid op na houdt dat zijn weerga zelfs in Nederland niet kent (of het nou opa Kok, ome Pim, of dominee Jan Peter is die de dienst uitmaakt). Waar je op letterlijk elke plek in Amerika wordt gearresteerd als je het ook maar in je hoofd haalt op de stoep te gaan zitten, is het hier volkomen logisch om de hele dag knetterstoned, met een enorme fles Bombay dry gin over straat te waggelen, terwijl je een zelfverzonnen versie van de zevende symfonie van Beethoven in het rond blert, met op je rug je hele hebben en houden in drie vuilniszakken (tenzij je tot de zwerverpimps behoort en deze drie zakken verplaatst in de ultieme zwerverpimpride, het karretje van Safeway de supermarkt). Maar goed: om aan te geven hoe het er hier aan toe gaat, op elke straat die je passeert zitten / staan / liggen / slapen / zingen / blèren / huilen / bedelen / entertainen tenminste twee zwervers. En de reden dat dit hier wel mag? “In Berkeley we are all liberals.”

Volgende keer in 'the people from Berkeley': the physically challenged. Wie dat zijn...

Een andere les geleerd:
Dat Nederland niet voor iedere Amerikaan een belangrijke wereldmacht is, bleek uit een gesprek met medewerkster LaRonda van mobiele telefoon aanbieder MetroPCS. Ik vertelde haar dat ik problemen had met het sturen van sms’jes ‘overseas’, terwijl ik dat wel in mijn pakket had laten opnemen. Een collega van haar had me vier gesprekken eerder verteld dat het mogelijk zou moeten zijn om gebruikers van Kay-Pee-En, Vodafone en Zero2 te bereiken. LaRonda: “Ok, sir, where did you say you was from? Holland. Hmmm, let me check for you. ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………. I’m sorry, sir, Holland is not on our list of countries we work with.” Ze liet me verbijsterd achter. Ik had inmiddels geleerd dat je door moet vragen totdat je er zelf gek van wordt, aangezien het soms lijkt alsof mensen die werken bij een helpdesk er een sport van maken je expres de verkeerde kant op te sturen. Voor de zekerheid vroeg ik dus of ik een supervisor mocht spreken, omdat het mij wel erg onwaarschijnlijk leek dat de collega van LaRonda Kay-Pee-En, Vodafone en Zero2 (O2) had verzonnen. Helaas zag ook supervisor LaKeisha Holland niet op de lijst staan. Toen werd ik een beetje geirriteerd: “Could you please explain how your colleague was able to find the companies from the Netherlands?” Toen werd alles duidelijk: “Where did you say you was from?” “THE NETHERLANDS!!!!!” “Oh, why didn’t you say so, we do have the Netherlands on our list….” Aaaaaaaaaaaaah!!!!!!!
Ook hier gold gelukkig: eind goed al goed, al hebben de gebruikers van T-Mobile volgens mij pech. Dus als je me hebt ge-sms’t: ik heb gereageerd op elk sms’je dat binnen is gekomen, dus voel je niet in de steek gelaten als ik niet heb gereageerd…

Wat ik verder mee heb gemaakt:

Inmiddels is de studie nu wel echt begonnen. De eerste twee papers voor Organization and Management zijn ingeleverd, de Balance Sheets en de Income Statements zijn gemaakt voor het vak Management Accounting en ook zit er al een paginaatje of 250 aan leeswerk op. Het is goed bij te benen, mede doordat de meeste van mijn klasgenoten iets minder handig zijn met Engels dan een gemiddelde Nederlandse student zoals ik. Veel is het echter wel… Helaas dus deze week even geen verslag van een mooie roadtrip.
Wel ben ik inmiddels een paar keer in San Francisco op pad en op stap geweest. Erg gelachen met mijn klasgenoten en vrienden Lucas, Daniel, Stefano, Vincenzo, Ernesto, Cristiano, Pablo, enz (raad maar waar zij vandaan komen), bijvoorbeeld toen we om 1:41 in de Supperclub werden beroofd van onze drankjes door nota bene de barman!! Zo werkt het hier: op tijd de stad in, want om uiterlijk 1:50 word je er of uitgekickt, of je mag blijven, maar wordt de tent drooggelegd. En streng zijn ze…

Verder niet zo veel belangrijks: filmpje gepakt, uit eten geweest bij… jawel, de Chinees, feestje in het I House, enz. Ik houd jullie op de hoogte, want nog even en dan wordt er geskied!!!

Vanavond de stad maar weer even onveilig maken, want morgen gelukkig alleen les in MS Excel…

Tot zover, Lart Braaksma, Berkeley News, Berkeley (wel slecht weer hier...)

XL